การใช้คำมือภาษาจีนฮกเกี้ยนของคนที่อาศัยอยู่ในจังหวัดภูเก็ตตามตัวแปรทางสังคมบางประการ

Abstract

การศึกษาครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อวิเคราะห์การใช้คำยืมภาษาจีนฮกเกี้ยนของคนที่อาศัยอยู่ในจังหวัดภูเก็ตตามตัวแปรทางสังคม ได้แก่  อายุ เพศ การศึกษา อาชีพ และเชื้อสาย รวมทั้งหมด 150 คน ข้อมูลที่ใช้ในการวิจัยได้จากแบบสอบถาม ผลการศึกษาพบว่าเป็นไปตามสมมติฐาน คือ คนที่อาศัยอยู่ในจังหวัดภูเก็ตกลุ่มที่มีอายุมากมีการใช้คำยืมภาษาจีนฮกเกี้ยนมากกว่ากลุ่มที่มีอายุน้อย เพศชายมีการใช้คำยืมภาษาจีนฮกเกี้ยนในปริมาณมากกว่าเพศหญิง กลุ่มที่มีการศึกษาสูงมีการใช้คำยืมภาษาจีนฮกเกี้ยนในปริมาณน้อยกว่ากลุ่มที่มีการศึกษาต่ำ กลุ่มอาชีพเอกชนมีการใช้คำยืมภาษาจีนฮกเกี้ยนมากกว่ากลุ่มอาชีพรับราชการ เชื้อสายจีนฮกเกี้ยนมีการใช้คำยืมภาษาจีนฮกเกี้ยนมากกว่าเชื้อสายไทย นอกจากนั้น ผลการใช้สถิติไคสแควร์ยังพิสูจน์ว่าทุกตัวแปรทางสังคมที่ศึกษาอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.00 แสดงว่าอายุ เพศ การศึกษา อาชีพ และเชื้อสาย มีผลต่อในการใช้คำยืมภาษาจีนฮกเกี้ยน