ความตระหนักรู้เรื่อง “โกง” กรณีศึกษานักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยนเรศวร

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความตระหนักรู้เรื่องความหมายเชิงมโนทัศน์ของคำว่า “โกง” ให้แก่เยาวชน ด้วยการบรรยายให้ความรู้และการแสดงบทบาทสมมุติ โดยนำผลการวิจัยก่อนหน้าในเรื่องความหมายเชิงมโนทัศน์ของคำว่า “โกง” มาใช้ประโยชน์และใช้แนวความคิดเรื่องความตระหนักรู้เป็นแนวทางในการวิจัย  งานวิจัยนี้เก็บข้อมูลจากนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนมัธยมสาธิตมหาวิทยาลัยนเรศวร จำนวน 32 คน และวิเคราะห์ข้อมูลจากการสังเกตการแสดงบทบาทสมมุติ และแบบสอบถาม

ผลการวิจัยพบว่า ระดับคะแนนความตระหนักรู้ภายหลังจากทำกิจกรรมเพิ่มขึ้นจากความตระหนักรู้ก่อนทำกิจกรรมในทุกประเด็น  โดยนักเรียนมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับความหมายของคำว่า  “โกง”  ว่าเป็นการไม่กระทำตามข้อตกลงโดยเจตนา เพื่อประโยชน์ตน และเป็นเหตุให้ผู้อื่นเสียประโยชน์ที่ควรได้รับ ด้วยวิธีการต่าง ๆ  เพิ่มขึ้นมากที่สุดคือ  53%  อันดับที่สองคือ พฤติกรรมอื่น ๆ ที่อยู่ในวงความหมายเดียวกับ  “โกง”  เพิ่มขึ้น  31%  อันดับที่สาม  คือการโกงเป็นการทำให้ตนเองและผู้อื่นเดือดร้อน  เพิ่มขึ้น  7%  และอันดับสุดท้ายคือ  ความตระหนักรู้ว่าการโกงเป็นสิ่งไม่ดีและไม่ควรทำ เพิ่มขึ้น 4.5%  การวิจัยนี้ได้พบประเด็นที่น่าสนใจคือ นักเรียนส่วนหนึ่งยังคงมีความลังเลในการตัดสินใจว่าการโกงเป็นสิ่งที่ไม่ควรกระทำ ทั้งที่ตระหนักรู้ว่าเป็นสิ่งไม่ดี